Węglik spiekany | Produkcja, Właściwości, Zastosowanie
Węgliki spiekane produkowane są od 1914 roku i do dziś znajdują zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu – zwłaszcza jako narzędzia skrawające, narzędzia do obróbki plastycznej metali oraz narzędzia górnicze.
Są materiałem wytwarzanym metodą metalurgii proszków. Ich właściwości zależą od składu chemicznego, w którego skład wchodzą:
- węglik wolframu WC (składnik podstawowy),
- węglik tytanu TiC,
- węglik tantalu TaC,
- węglik niobu NbC,
- kobalt (materiał wiążący).
Proces wytwarzania węglików rozpoczynany jest od przygotowania proszku. Następnie podlega formowaniu, spiekaniu i obróbce. Etapem końcowym jest szlifowanie i polerowanie.
Węgliki spiekane, w przeciwieństwie do stali narzędziowych, charakteryzują się dużą twardością, wytrzymałością na zginanie, nacisk, naprężenia, odpornością na ścieranie, oddziaływanie wysokiej temperatury, korozję czy pękanie.
Zastosowanie węglika spiekanego w produkcji narzędzi specjalnych
Wyróżnia się wiele gatunków węglików spiekanych. Poszczególne gatunki węglików spiekanych oznaczane są symbolami literowymi, które informują o przynależności do określonej grupy zastosowań.
- S – przeznaczone do obróbki skrawaniem żeliwa ciągliwego oraz stali
- U – uważane za uniwersalne
- H – wykorzystywane do obróbki skrawaniem żeliwa
- HF – gatunku wyróżniające się najwyższą odpornością na ścieranie
- B – stosowane w narzędziach górniczych oraz kamieniarskich
- G – węgliki do obróbki plastycznej różnych metali
Nowoczesne narzędzia z węglika spiekanego pokrywa się specjalnymi powłokami CVD i PVD, np. z węglika tytanu, azotku tytanu czy tlenku aluminium. Dzięki zastosowaniu powłok, narzędzia charakteryzują się doskonałą odpornością na zużycie, długą żywotnością, a także przyczyniają się do polepszenia wydajności wybranych procesów technologicznych.
