PRODUKCJA, WŁAŚCIWOŚCI, ZASTOSOWANIE
Węgliki spiekane produkowane są od 1914 roku i do dziś znajdują zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu – zwłaszcza jako narzędzia skrawające, narzędzia do obróbki plastycznej metali oraz narzędzia górnicze.
Są materiałem wytwarzanym metodą metalurgii proszków. Ich właściwości zależą od składu chemicznego, w którego skład wchodzą:
- węglik wolframu WC (składnik podstawowy),
- węglik tytanu TiC,
- węglik tantalu TaC,
- węglik niobu NbC,
- kobalt (materiał wiążący).
Proces wytwarzania węglików rozpoczynany jest od przygotowania proszku. Następnie podlega formowaniu, spiekaniu i obróbce. Etapem końcowym jest szlifowanie i polerowanie.
Węgliki spiekane, w przeciwieństwie do stali narzędziowych, charakteryzują się dużą twardością, wytrzymałością na zginanie, nacisk, naprężenia, odpornością na ścieranie, oddziaływanie wysokiej temperatury, korozję czy pękanie.
Wyróżnia się wiele gatunków węglików spiekanych. Poszczególne gatunki węglików spiekanych oznaczane są symbolami literowymi, które informują o przynależności do określonej grupy zastosowań.
- S – przeznaczone do obróbki skrawaniem żeliwa ciągliwego oraz stali
- U – uważane za uniwersalne
- H – wykorzystywane do obróbki skrawaniem żeliwa
- HF – gatunku wyróżniające się najwyższą odpornością na ścieranie
- B – stosowane w narzędziach górniczych oraz kamieniarskich
- G – węgliki do obróbki plastycznej różnych metali
Nowoczesne narzędzia z węglika spiekanego pokrywa się specjalnymi powłokami CVD i PVD, np. z węglika tytanu, azotku tytanu czy tlenku aluminium. Dzięki zastosowaniu powłok, narzędzia charakteryzują się doskonałą odpornością na zużycie, długą żywotnością, a także przyczyniają się do polepszenia wydajności wybranych procesów technologicznych.
